Konkursy z okazji Dnia Języka Ojczystego

Na datę obchodów Międzynarodowego Dnia Języka Ojczystego wybrany został 21 lutego. Chodziło o  upamiętnienie wydarzenia 1952 r., kiedy to w Dhace (Bangladesz) doszło do demonstracji, a następnie zamordowania pięciu studentów, domagających się uznania ich języka ojczystego – bengalskiego – za jeden z dwóch urzędowych języków ówczesnego państwa Pakistan. Święto ustanowiono w 1999 r., a rok później obchodzono je po raz pierwszy.

Dzień Języka Ojczystego ma zwracać uwagę na wagę zachowania różnorodności językowej świata, ponieważ wymieranie języków przybrało niepokojące tempo. Co dwa, trzy tygodnie znika bezpowrotnie jeden język, a wraz z nim całe jego bogactwo kulturowe.

Językiem polskim posługujemy się na co dzień, a jednak ma on przed nami wiele tajemnic. Warto więc zagłębić się w historię i odkryć, skąd wzięła się nazwa miasta, w którym żyjemy lub co oznacza nasze nazwisko. Warto również wziąć udział w konkursach przygotowanych przez nauczycieli języka polskiego.

1.Konkurs ”CO TO ZNACZY…?” - zilustruj  związki frazeologiczne .

Uczniowie klas 4-8  wybierają jeden związek frazeologiczny podany przez organizatora i wykonują ilustrację.

•          Na każdej pracy uczniowie umieszczają napis w postaci wybranego związku frazeologicznego.

•          Obowiązuje format A3 (blok techniczny), technika dowolna.

•          Podpisane na odwrocie prace (imię, nazwisko, klasa) należy dostarczyć do 19.02.2025  do organizatorów .

Kryteria oceniania prac:

•          zgodność pracy z tematem konkursu,

•          wartość plastyczna,

•          oryginalność pracy, estetyka,

•          wkład pracy,

•          dostosowanie do możliwości wiekowych wykonawcy,

•          ogólny wyraz artystyczny.

Wykaz obowiązujących związków frazeologicznych

Mieć twardy orzech do zgryzienia.

 Łamać sobie język.

Kupować kota w worku.

Robić z igły widły.

Mieć dwie lewe ręce.

Chodzić jak w zegarku.

Niedaleko pada jabłko od jabłoni.

 Wbić komuś szpilę.

Mieć muchy w nosie.

 Mieć mleko pod nosem.

Dziesiąta woda po kisielu.

 Trafić z deszczu pod rynnę.

Mydlić komuś oczy.

 Dzielić skórę na niedźwiedziu.

Zjeść z kimś beczkę soli.

Organizatorzy : I. Klaman, M. Świtała, B. Ratajczak

 2. Konkurs ,, Mistrz dykcji i pięknego czytania ''

 Zasady uczestnictwa w konkursie:

 1. Konkurs jest przeznaczony dla uczniów klas 4-8.

2. Repertuar obejmuje dwa łamańce językowe lub wybrany przez ucznia  dowolny fragment prozy ( występ nie może trwać dłużej niż 3 minuty).

3. Jury oceniać będzie:

• poprawność artykulacyjną i wyrazistość wypowiedzi,

• szybkość, dykcję i intonację.

KONKURS ODBĘDZIE SIĘ 21.02 .2025 ,O GODZINIE 13 :40 ( W SZKOLNEJ BIBLIOTECE )

 Wykaz obowiązujących wierszy:

 CHRZĄSZCZ

 Trzynastego w Szczebrzeszynie

chrząszcz się zaczął tarzać w trzcinie.

Wszczęli wrzask szczebrzeszynianie:

– Cóż ma znaczyć to tarzanie?!

Wezwać trzeba by lekarza,

zamiast brzmieć, ten chrząszcz się tarza!

Wszak Szczebrzeszyn z tego słynie,

że w nim zawsze chrząszcz BRZMI w trzcinie!

A chrząszcz odrzekł niezmieszany:

– Przyszedł wreszcie czas na zmiany!

Drzewiej chrząszcze w trzcinie brzmiały,

teraz będą się tarzały.

 SZCZENIAK

W gąszczu szczawiu we Wrzeszczu

klaszczą kleszcze na deszczu,

szczeka szczeniak w Szczuczynie,

szepcze szczygieł w szczelinie,

piszczy pszczoła pod Pszczyną,

świszcze świerszcz pod leszczyną,

a trzy pliszki i liszka

taszczą płaszcze w Szypliszkach.

 JAMNIK

W grząskich trzcinach i szuwarach

kroczy jamnik w szarawarach,

szarpie kłącza oczeretu

i przytracza do beretu,

ważkom pęki skrzypu wręcza,

traszkom suchych trzcin naręcza,

a gdy zmierzchać się zaczyna,

z jaszczurkami sprzeczkę wszczyna,

po czym znika w oczerecie

w szarawarach i berecie…

STRZYŻYK

Czubaty strzyżyk w czystej czapeczce

z Tczowa do Tczewa toczył kuleczkę.

W Tczewie tłum tczewian wytęża oczy

– Strzyżyk dotoczy czy nie dotoczy?

Tymczasem strzyżyk tuż-tuż przed Tczewem

troszeczkę zboczył w krzaczkach za drzewem

i krótszą dróżką krocząc nad rzeczką,

wrócił do Tczowa razem z kuleczką.

GRZECZNA DAMA

Grzecznej damie, tuż nad uchem,

brzuchomówca brzęczał brzuchem –

brzdęk, brzdęk! brzdąkał na gitarze,

niczym dżezmen grał na tarze,

bzyczał jak na wiolonczeli

i brzmiał niczym trzódka trzmieli,

skrzypiał wdzięcznie jak skrzypeczki

i podzwaniał jak dzwoneczki.

Grzeczna dama oburzona,

rzekła strasznie obrażona:

– Uhu-huhu! Uhu-huhu!

Ależ panu burczy w brzuchu!

Krzysztof Kiełbasiński „Chrząszcz”

Chrząszcz brzmi w trzcinie w Szczebrzeszynie,

W szczękach chrząszcza trzeszczy miąższ,

Czcza szczypawka czka w Szczecinie,

Chrząszcza szczudłem przechrzcił wąż,

Strząsa skrzydła z dżdżu,

A trzmiel w puszczy, tuż przy Pszczynie,

Straszny wszczyna szum.

Małgorzata Strzałkowska „Goryl”

Turlał goryl po Urlach kolorowe korale,

rudy góral kartofle tarł na tarce wytrwale.

Gdy spotkali się w Urlach,

góral tarł, goryl turlał,

chociaż sensu nie było w tym wcale.

Kurkiem kranu kręci kruk,

kroplą tranu brudząc bruk,

a przy kranie, robiąc pranie,

królik gra na fortepianie.

Wiersz, w którym syczy przez cały czas.

W szale skrzypki trzy strzaskał mistrz.

Trzasnął drzwiami, też zgrzyt mu zbrzydł,

Przecież sprzęt przestał brzmieć.

Przez przypadek starzec sczezł,

Żebrząc, żre zżuty strzęp

Przy użyciu sztucznych szczęk.

Aż raz rzecze mistrz:

„Przasnysz znasz, sprzedaj trzos,

Wstrzymaj łzy, możesz brzytwą zarost strzyc,

Przepasz brzuch, przeżyj wstrząs,

Brzaskiem wrzesień srebrzy wrzos”.

  Wiersz o Saszy

Stąpa Sasza suchą szosą,

Z trudem stopy Saszę niosą.

Słońce szczodrze żarem bucha,

Podczas suszy szosa sucha.

Od upału strzech trzeszczą,

Suchą słomą wciąż szeleszczą.

Słońce szczodrze żarem bucha,

Podczas suszy szosa sucha.

Jesion liśćmi schładza cień,

Tam na Saszę czeka sen.

Słońce szczodrze żarem bucha,

Podczas suszy szosa sucha.

Żuru gar. Agnieszka Frączek

 Żaba warzy żuru gar,

a pod garem drżący żar.

 Żur wrze w garze,

gar na żarze,

to się skończy na pożarze!

 Aż żółw zrzęda rzecze szczerze:

- Niech się żaba żaru strzeże!

 Smaży żaba smardzów wór,

w garze wrze gorący żur.

 Żółwik żabę żerdzią żga:

- Niechże żaba żuru da!

 Żółw zażera wrzący żur,

żaba żuje smardzów wór.

 Pusto w garze,

żółw się maże,

już nie zrzędzi o pożarze:

 - Postaw, żabo, gar na żar.

Zróbże jeszcze żuru gar!

 Żaba warzy żuru gar,

a pod garem drżący żar.

 Żur wrze w garze,

gar na żarze,

to się skończy na pożarze…

Organizatorzy : I. Klaman, M. Świtała, B. Ratajczak, U . Węgorowska

3. KONKURS „NAJŁADNIEJSZY ZESZYT DO JĘZYKA POLSKIEGO”

1. W konkursie biorą udział zeszyty uczniów z  klas IV- VIII.

2. Kryteria oceniania:

v  ogólny zewnętrzny wygląd zeszytu (okładka, brak oślich rogów, opisanie zeszytu),

v  właściwa liczba kartek,

v  staranne pismo, brak błędów ortograficznych,

v   starannie uzupełnione wszystkie lekcje,

v   praca jaką dany uczeń włożył w to, aby jego zeszyt wyglądał lepiej

( kolorowe zaznaczenia, podkreślenia, ozdoby itp.)

Najładniejsze zeszyty wybiorą nauczyciele języka polskiego .

4. Konkurs pięknego pisania’’ dla klas 4-8.

Uczestnicy podejmą się pięknego i poprawnego napisania tekstu.

W rozstrzygnięciu będą brane pod uwagę walory estetyczne pisma ( czytelność, kształt liter i poprawność ortograficzna .

Konkurs odbędzie się 21.02. o godzinie 8 :15 ( w sali nr 26. )

Organizatorzy : A . Zalas , A Chechła

5. Konkurs Polonistyczny ,, ETYKIETA JĘZYKOWA’’ dla klas 6-8.

Chętni uczniowie ( z każdej klasy 3-4 uczniów) proszeni są o zgłaszanie się do p. J. Dembińskiej lub do swojego nauczyciela języka polskiego.

Organizator : J. Dembińska